La rezdóra l’ é preocupäda
gh’ é ròtt al rubinètt, la ca’ alagäda.
- Mo guärda! Al fontanär al n’ é vén mìga
e dir che par pagär fagh mìga fadìga -.
Arìva finalmént, vèrs il cuàt’r ór
‘n òmm distìnt, la bórsa cmé ‘n dotór.
In déz minùd al guäi l’ é riparè.
- Co’ gh’ vén? -. La dìz, coj sòld zà preparè.
- J’ én sìnch mìlla frànch -. Oh màma mìa!
A gh’ é gnù cuäzi mäl, n’ é mìga bozìa. - Sìnch mìlla franch? Eh che lavór!
n’ ò gnànca paghè tant al mé dotór -. - A crèd dabón, a crèd sénsa ch’ la giùra,
cära la mé sjòra, la vìtta l’ é dùra.
Cla guärda, mi són dotór e par guadagnär,
a j’ ò decìz äd fär al fontanär -.
Poesia tratta da “Brìzi” di Dino Formentini (1975)